پویا جمشیدی

غرق یک خاطره باشی و به آخر بِرِسی
به غم‌انگیزترین صفحه‌ی دفتر برسی

به سرت هی بزند تا بروی رو به عقب
که به یک حادثه یا یک غم بهتر برسی

از غزل کام بگیری و بسوزی هر شب
سر این رابطه این بار به باور برسی

عشق یعنی که بخواهی و بمیری، ای وای
آن‌قَدَر دیر، دمِ رفتن او سر برسی

با خدا عهد ببندی و بگوید باشد
دست آخر که به یک شانه‌ی دیگر برسی

آرزوهای محال دل بی تو یعنی
لحظه‌ای چشم ببندم، تو هم از در... برسی