کامل جهرمی

در مدرسه و صومعه بسیار دویدم                    
از علم و عمل، چاشنی عشق ندیدم

تحقیق نمودم، چه مسائل، چه دلایل                     
حرفی که دهد بوی ز عشقی نشنیدم

در ظلمت اوراق سیه‌شان همه عمر               
صد چشمه نظر کردم و آبی نچشیدم

تقلید و جدل را همه آماده و حاضر                    
کاین حرف که گفتی به فلان حاشیه دیدم

این مساله‌دانان، همه حمّال کتاب‌ند                     
گردیدم و زین قوم، به مردی نرسیدم

غرق‌ند به دریای ریا و حسد و بخل                     
با عشق بپیوستم و زیشان ببریدم

دیدم که هم‌این گفت و شنودست و دگر هیچ          
باز آمدم و رخت به می‌خانه کشیدم

ما صاف‌دلان دُردکش بزم الستیم                        
با نغمه و می، لب به لب و دست به دستیم