عبدالجبار کاکایی

ساده از دست ندادم دل پر مشغله را
تا تو پرسیدی و مجبور شدم مساله را...

من «برادر» شده بودم و «برادر» باید
وقت دیدار، رعایت بکند  «فاصله» را

دهه‌ی شصتی دیوانه‌ی یک‌بار عاشق
خواست تا خرج کند این کوپن باطله را

عشق! آن هم وسط نفرت و باروت و تفنگ
دانه انداخت و از شرم ندیدم تله را

و تو خندیدی و از خاطره‌ها جا ماندم
با تو برگشتم و مجبور شدم قافله را...
 
عشق گاهی سبب گم شدن خاطره‌هاست
خواستم باز کنم با تو سر این گله را