مسلم محبی

جز این‌که به نبود تو عادت نکرده‌ام
از من چه خواستی که اجابت نکرده‌ام؟

حتی به خشم نیز نگاهم نمی‌کنی
من که خدا نکرده جنایت نکرده‌ام

حفظم ز چهره‌ات همه‌ی جزییات را
یک بار اگر چه سیر نگاهت نکرده‌ام

گفتی مباد از تو کلامی بیان کنم
اما ببخش گاه رعایت نکرده‌ام

بس که به لهجه داشتنم طعنه می‌زنی
با خود بدون واهمه صحبت نکرده‌ام

در خواب اگر ببوسمت آیا حلال نیست؟
کاری که بر خلاف شریعت نکرده‌ام