مژگان عباس‌لو

دریا که تو دل‌بسته‌ی آنی ز تو دل کند
ای رود به این تجربه‌ی تلخ نپیوند!

تنهایی من آینه‌ی عبرت من شد
دل‌ها که شکستند از این آینه هر چند

گفتی نگران منی و روز جدایی
در چشم من اشک است، به لب‌های تو لبخند

ای عشق! بگو گرمی بازار تو تا کی؟
ای دل! غم ارزانی بسیار تو تا چند؟

دیدار من و او، چه سرانجام قشنگی:
هم‌صحبتی شعله و باد، آتش و اسفند