محمد سلمانی

آیا تو نیز دردسری چند می‌خری؟
یعنی دلی ز دست هنرمند می‌خری؟

قلبی پر از غرور ز مردی بهانه‏‌گیر
او را که بی‏‌بهانه شکستند می‌خری؟

بنشین و عاقلانه بیندیش خوب من
دیوانه‏‌ای رها شده از بند می‌خری؟

یک لحظه آفتابی و یک لحظه ابر محض
آمیزه‏‌ای ز اخم و شکرخند می‌خری؟

باری به حجم عاطفه بر دوش می‏‌کشی؟
دردی به وزن کوه دماوند می‌خری؟

بگذار شاعرانه بکوشم به وصف خویش
ابلیس در لباس خداوند می‌خری؟

وقتی که لحظه‏‌های من آبستن غم‏‌اند
اخم مرا به قیمت لبخند می‌خری؟