محمد سلمانی

عشق؛ پرواز بلندی‌ست مرا پر بدهید

به من اندیشه‌ی از مرز فراتر، بدهید

من به دنبال دل گمشده‌ای می‌گردم

یک پریدن به من از بال کبوتر بدهید

تا درختان جوان، راه مرا سد نکنند

برگ سبزی به من از فصل صنوبر بدهید

یادتان باشد اگر کار به تقسیم کشید

باغ جولان مرا بی‌در و پیکر بدهید

آتش از سینه‌ی آن سرو جوان بردارید

شعله‌اش را به درختان تناور بدهید

تا که یک نسل به یک اصل خیانت نکند

به گلو فرصت فریاد ابوذر بدهید

عشق اگر خواست، نصیحت به شما، گوش کنید

تن برازنده‌ی او نیست، به او سر بدهید

دفتر شعر جنون‌بار مرا پاره کنید

یا به یک شاعر دیوانه‌ی دیگر بدهید