اصغر عظیمی‌مهر

از صد آدم، یک نفر انسان خوبی می‌شود
آخرش دوران ما دوران خوبی می‌شود

می‌شود خودکامه کم‌کم مهربان و دست‌کم –
شهر ما هم صاحب زندان خوبی می‌شود

گر درآمد اشک من از رفتنت دل‌خور نشو
دست‌کم در شهرتان باران خوبی می‌شود

چارراهِ بی‌چراغ ِقرمز ِچشمان تو
-با کمی چرخش در آن-  میدان خوبی می‌شود

طول و عرض کوچه‌تان را بارها سنجیده است
کفش من دارد ریاضی‌دان خوبی می‌شود
•
آخرش روزی پشیمان می‌شوی از رفتنت
شعر من هم صاحب پایان خوبی می‌شود