سجاد رشیدی‌پور

نمی‌رنجم اگر کاخ مرا ویرانه می‌خواهد
که راه عشق آری طاقتی مردانه می‌خواهد

کمی هم لطف باید گاه‌گاهی مرد عاشق را
پرنده در قفس هم باشد آب و دانه می‌خواهد

چه حسن ِاتفاقی! اشتراک ما پریشانی است
که هم موی تو هم بغض من، آری شانه می‌خواهد

تحمل کردن قهر تو را یک استکان بس نیست
تسلی دادن این فاجعه، میخانه می‌خواهد

اگر مقصود تو عشق است پس آرام باش ای دل
چه فرقی می‌کند می‌خواهدم او یا نمی‌خواهد