حسین زحمت‌کش

انگار غزل آب‌نباتی شده باشد
وقتی که دو تا لب، قر و قاطی شده باشد

لب‌های تو با طعم انار است و دو چشمت
شیری‌ست که کم‌کم شکلاتی شده باشد

این طور نگاهم نکن انگار ندیدی
شهری به هوای تو دهاتی شده باشد

من با تو خوشم با نمد بر سر و دوشم
بگذار که عالم کرواتی شده باشد

باید که غزل‌های مرا هم نشناسی
وقتی که غزل هم صلواتی شده باشد