وحید پورداد

دست از حنا، با پلک‌های مرمری رقصید
آن گندمی با دیده‌ای خاکستری رقصید

سرکنگی‌¹اش آغاز شد، انگار دریا هم
دیوانه شد، با موج‌هایش بندری رقصید

او راه و رسم رقص خود را خوب می‌دانست
با چادری دور تنش، بی‌روسری رقصید

انگار رقصش هم سرشتی آسمانی داشت
چون پا به پایش یک‌نفس حور و پری رقصید

نظم و نظام کهکشان‌ها را به هم می‌ریخت
خورشید من رقصید و دورش مشتری رقصید

می‌خواستم در یک غزل وصفش کنم، دیدم:
حتی قلم از شوق این خوش‌باوری رقصید

شاید که حس می کرد من سرحدی‌²ام، آری
پس با تمام شیوه‌های دلبری رقصید

شاید برای غربت چشمان یک شاعر
شاید به شوق شعرهای دیگری رقصید

 
1. سرکنگی: لرزیدن شانه‌ها در رقص بندری.
2. سرحدی: اهل بندر به کسانی که بندری نیستند اما در بندرعباس زندگی می‌کنند سرحدی می‌گویند.