اول تو را شبیه خودش، خوشگل آفرید
بعداً درون کالبد من، دل آفرید
شمشیر ابروان تو خونریز و منحنی
از ابتدا، نگاه تو را قاتل آفرید
چشمت نگین خوشگل انگشتر خداست
آخر چهگونه چشم تو را از گِل آفرید؟!
لبهای سرخ و موی سیاه و رخ سپیدناز تو را مکمل این پازل آفرید
عاشق نبودهای که بدانی چه میکِشم...
سلام مجتبی جان! تک بیت آخری بخشی از غزل بود در واقع با این وضعیت که شما منتشر کردی پایانش چیزی کم داره لطفا اگه ممکنه اصلاح کن. ممنونم
سلام
به چشم!
چشمت بی بلا مجتبی جان! از لطفت ممنونم