ماهرویان

ماهرویان

ای که از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گذری
ماهرویان

ماهرویان

ای که از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گذری

پانته‌آ صفایی

روزی اگر یک بارِ دیگر با تو بودن را...
حتی اگـر از دور آن چشمانِ روشن را...

دنیا اگر آن قدر با من مهربان باشد
که لااقل در خواب دنبالت دویدن را ـ

در سرنوشتِ من بگنجاند، عزیز من!
آن وقت شاید گوشه‌ای از عشقِ این زن را...

آن وقت شاید جای آن پیراهن، این دامن...
آن وقت شاید جای زندان کلبه‌ی من را...

قسمت نخواهم کرد با زن‌های مصری هم
شیرینیِ انگشت جایِ «بِه» بریدن را

«نارنج»؟... آری... آه ای نارنج شیرازی!
عطرِ تو خواهد کشت، خواهد کشت این زن را!

تو نیستی و بی‌بهار خنده‌هایت من
این روزها حتی دلِ نارنج چیدن را

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد