ناصر حامدی

نی می‌زنم که عشق به صحرا بیاورم
شعری درست مثل تو زیبا بیاورم

نی می‌زنم که با دل من آشنا شوی
تصویری از تباهی خود را بیاورم

من سربه‌زیر عشق توام، فرصتی بده
شاید سری به عشق تو بالا بیاورم

هِی‌هِی بس است، باید از این پس جنون کنم
در هر ترانه یک دل شیدا بیاورم

هِی‌هِی! ترانه‌ها همه شادند، باش تا
سوزی برای روز مبادا بیاورم

یک عمر پابرهنه به دنبالت آمدم
یک عمر خواستم که دلم را بیاورم

حالا مرا به لطف دَم خویش تازه کن
تا نغمه‌ای جدید به دنیا بیاورم