عباس حیدری

رنگی به رنگ چشم سیاهت نمی‌رسد
شب می‌دود، به مرز شباهت نمی‌رسد

من اشتباه کردم اگر ماه گفتمت
خورشید هم به صورت ماهت نمی‌رسد

هر دفعه کودک غزلم می‌پرد هوا
دستش به میوه‌های نگاهت نمی‌رسد

هر وقت می‌زند به سرم فکر عاشقی
جایی به جز کنار و پناهت نمی‌رسد

یا تو نخوانده‌ای که بیایی به دیدنم
یا نامه‌های چشم به راهت نمی‌رسد