حسین جنّتی

آوردگاه تهمت و انگ است کشورم
مثل دلم گرفته و تنگ است کشورم

«من» اعتراف می‌کنم «او» دزد بوده است
موضوع خنده‌های فرنگ است کشورم

«این» می‌کشد که: سهم من و «آن» که: سهم من
حس می‌کنم غنیمت جنگ است کشورم

دشمن کدام؟ دوست کدام است؟ چاره چیست؟
دیگر نپرس خسته و منگ است کشورم

بیش از صدای دلکش گنجشک و جوی آب
در خاطرش غریو تفنگ است کشورم

پیرایه‌های ململ و «مخمل» نیاز نیست
بی‌مخمل و ملیله قشنگ است کشورم

شمشیر شیشه‌ای‌ت حریفش نمی‌شود
بگذر از این معامله، سنگ است کشورم
•
گفتند: مثل گربه نشسته است! ساکت است
دیدند ناگهان که پلنگ است کشورم