بابک رحیمیان

برای دل‌خوشیم استخاره می‌گیرم
اگر که خوب نیامد دوباره می‌گیرم

همیشه سفره‌ی گسترده‌ی نگاهت را
برای برکت شعر، استعاره می‌گیرم

برای آن که مبادا خطا کند چشمم
از آب و آینه حتی کناره می‌گیرم

شبی که ماه نباشد، سراغ چشم تو را
از آشنای قدیمش، ستاره می‌گیرم

اگر چه حرف دلت را شنیده‌ام، امّا
برای دل‌خوشیم استخاره می‌گیرم