محمود اکرامی

چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند
و تماشای تو زیباست اگر بگذارند

سند عقل مشائی است همه می‌دانند
عشق اما فقط از ماست اگر بگذارند

وقتی اظهار نظر کرد دلم فهمیدم
عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند

روستازاده‌ام و سبزتر از برگ درخت
سینه‌ام وسعت صحراست اگر بگذارند

دل دریایی من این همه بیهوده مگرد
خانه‌ی دوست هم‌این‌جاست اگر بگذارند

غضب‌آلوده نگاهم مکنید ای مردم
دل من مال شماهاست اگر بگذارند