ای که از کوچهی معشوقهی ما میگذری
ای که از کوچهی معشوقهی ما میگذری
کشاندت به خواری؟! به رویش نیاور
خطا کرده؟ آری؟ به رویش نیاور
اگر قلب آیینهات را شکسته
تو قدر غباری به رویش نیاور
دل من، اگر سنگدل بود و ساکت
تو که آبشاری به رویش نیاور
اگر شادی هر شبت را گرفته
تو غم را که داری! به رویش نیاور
تو که بار آخر قسم خورده بودی
به رویش نیاری... به رویش نیاور
اگر شب گریه کردید
ما را از دعا بی نصیب نگذارید