غلام‌رضا بروسان - مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است

من اونی نیستم که اگه درم ببندی
از دیوار بیام
من درو می‌شکونم
***
منم که دوستت دارم
و غم
بشکه‌های سنگینی در دلم جابه‌جا می‌کند
***
آه بلبل کوهی! بلبل کوهی!
برای آوازی که من سر داده‌ام
دهان تو کوچک است
***
عزیزم! هیچ قطاری
وقتی گنجشکی را زیر می‌گیرد
از ریل خارج نمی‌شود
***
محمدباقر!
احساس درختی را دارم
که در مسیر کارخانه‌ی چوب‌بری قرار گرفته است