محمدمهدی سیِّار - کمی عشق

چشمش اگرچه مثل غزل‌های ناب بود
چون شعر اعتراض لبش پر عتاب بود

معجون «جنگ» و «صلح» و «سکوت» و «غرور» و «غم»
بانوی نسل سومی انقلاب بود!

مغرور بود، کار به امثال من نداشت
محجوب بود -گرچه کمی بدحجاب بود!-

با چشم می‌شنید، صدایم سکوت بود
با چشم حرف می‌زد، حاضرجواب بود

کابوس من ندیدن او بود و دیدنش
آن قدر خوب بود که انگار خواب بود