ماهرویان

ماهرویان

ای که از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گذری
ماهرویان

ماهرویان

ای که از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گذری

عهد ربات‌ها

در قحط‌سال عاطفه، عهد ربات‌ها
در اختلاط رنگی حق با صراط‌ها
بی‌شیخ، بی‌چراغ، به دنبال آرزو
گشتم تمام عمر، در این سومنات‌ها
مانند تشنه‌ای که تمنّا کند سراب
آهم، دخیل خانه این بی‌قنات‌ها
گور نمور من، تن و پیراهنش کفن
در لوت تن شکسته‌پرم، کو هرات‌ها؟
***
حالا ز گور لالۀ سرخی دمیده‌ام
در آخرین قنوت شب شب صلات‌ها
ما را نجات می‌دهی آیا به جرعه‌ای
ای بر کف تو آب تمام فرات‌ها

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد