کمیل ایزدجو

غزل چشمت غزل مویت غزل لب‌هات بانو جان
خدا رحمش بیاید بر مخاطب‌هات بانو جان

نگاهت منتقدها را حسابی بی‌زبان کرده
و شاعرهای سردرگم که در شب‌هات بانو جان

غنایی راه رفتن‌ها، حماسی عشوه کردن‌ها
چه می‌چسبد برای ما مجرب‌هات بانو جان

تبم تند است و هذیانم مفاعیلن مفاعیلن
دعا کن قسمتم باشد تو و تب‌هات بانو جان
•
رسیدم روی این بیتی که عمرش یازده قرن است
و می‌پرسم به شکلی که مودب‌هات بانو جان:

تو مرصاد العبادی یا فروغ کشف الاسراری
که رندی می‌گذارد سر به مکتب‌هات بانو جان؟

تو لامذهب‌ترین شعری که خیلی دوستش دارم
به مِی سجاده رنگین شد و شد لب‌هات بانو جان