مژگان عباس‌لو

تو ادر کاساً و ناول! به همین آسانی‌ست
ایها الساقی! در عشق اگر... اما... نیست

عشق آن موج بلند است، بگو با قلبت
قصر آرامش تو در شرف ویرانی‌ست

گوش اگر گوش تو و بوسه اگر بوسه‌ی من
بهترین راه تماس من و تو لب‌خوانی‌ست

با منی دائم و من بیم جدایی دارم
چه کنم؟ اصلیت مادری‌ام کاشانی‌ست

نیست در شهر نگاری که دل از تو ببرد
یوسفی باش که با میل خودش زندانی‌ست

هر زمستان سپری گشت و بهاری نرسید
بس که قشلاق من! آغوش تو تابستانی‌ست