علی‌رضا قزوه

نه آدم است اگر آدمی خطا نکند
وفا کنیم مگر عمر ما وفا نکند

خدا کند که خدای من آن خدا باشد
مباد دل به خدایان دهم... خدا نکند

فریب شعبده‌بازان خنده را نخورید
کسی به گریه‌ی این قوم اعتنا نکند

بگو به صوفی ملحد که شاهدی بس کن
برو به شیخ بگو بعد از این ریا نکند

به پیش‌گاه خدا گر چه قرب او کم نیست
بگو برای خدا بیش از این دعا نکند

بگو به خانه‌ی ما دزد خانگی زده است
دلی که مخزن اسرار اوست وا نکند

بگو که آخرتش را بر آب خواهم ریخت
اگر قیامت این راز بر ملا نکند

دل شکسته ما بی‌کفن شکفته‌تر است
سر بریده‌ی ما فکر خون‌بها نکند

 شکوه ما همه در بستن لب و نفس است
دل حریر مرا شکوه بوریا نکند

فرشته بودم و آدم شدم، خطا کردم
یقین بدان که خطاپوش ما خطا نکند

بگو به حرمت آن روزه‌ای که نگرفتیم
نمازهای  قضا را کسی قضا نکند